NRC 12-3-2010: QuickMill, de 2CV van de koffiemachines.

Klik op plaatje om te vergroten. Met dank aan de NRC en Wouter Klootwijk.

Deze machine is verkrijgbaar in zwart, rood en wit.
Klik hier om deze te zien en te bestellen.

Tekst:
Gewaagde bewering, twee
weken geleden op deze
plek. Uit onderzoek zal
blijken dat negenhonderd op de
duizend mensen met een koffie-
machine wat op het ding hebben
of hadden aan te merken. Het is
niet onderzocht. Maar lezers laten
weten dat hun vrienden en ken-
nissen en zijzelf, net als alle leu-
tende koffierelaties van de ver-
slaggever, last hebben of hadden
met zo een elektrisch kreng. Een
geraadpleegde koffiewinkelier in
Dieren beaamt het onmiddellijk:
ze gaan stuk.
Allemaal? Toch niet. Er kwa-
men reacties van koffiezetters die
hun machine prezen omdat hij
het al heel lang doet. Verrassing:
ze noemen op één lezer na alle-
maal hetzelfde koffieapparaat.
Een Italiaan die al meer dan 30
jaar wordt gemaakt en waarvan
het waterkokertje, een koperen
boilertje, nooit is verbeterd.
Enkele getuigenissen. Uit Voor-
burg: „De nagenoeg perfecte kof-
fiemachine bestaat, de Quick Mill
Aquaviva 820. Ik heb hem 15 jaar
geleden gekocht en hij doet het
nog prima. De enige kosten die ik
er aan heb zijn jaarlijks een rubber
ring van een euro en één maal ver-
vanging van een defecte thermo-
staat van vijf euro. De eenvoud
zelf, niet kapot te krijgen.”
Uit Gent, Belgie: „De koffiema-
chine die het vandaag doet en
morgen nog wordt vervaardigd
door de firma Quick Mill uit Mi-
laan. Mijn exemplaar (type 03012)
uit 2002 doet het uitstekend, ha-
pert nooit en is volledig onder-
houdsvrij (hoeft niet eens te wor-
den ontkalkt). De machine ziet er
hoekig en robuust uit en komt
niet in aanmerking voor een de-
signprijs. De modellen die Quick
Mill vandaag te koop aanbiedt
zijn iets gecompliceerder – er is
een overbodige drukmeter toege-
voegd – maar verschillen voor het
overige maar weinig van mijn ge-
waardeerd exemplaar.”
Uit Hilversum: „Ik heb tien jaar
lang met veel plezier een (Italiaan-
se) Quick Mill gehad. Nooit een
probleem, alleen af en toe een
nieuwe ring. Drie maanden gele-
den ingeruild tegen hetzelfde
merk, maar nu met ingebouwde
koffiemaalder (type 3035). Nog
lekkerder koffie. Een keer per
maand even wat preventief onder-
houd van 5 minuten, maar als je
dat nalaat blijft hij het ook lang
doen, zoals me bij de oude is ge-
bleken.”
Uit Goes: „Wij hebben al 15 jaar
lang dagelijks plezier van de Illy
Quick Mill en we kennen iemand
met een nog ouder exemplaar en
dit nog steeds gebruikt.”
Lezeres uit Goes noem hem de
Illy Quickmill. Kijk op het inter-
net, www.espressissimo.nl; de ma-
chine is gratis bij aankoop van 10
blikken koffie van Illy voor 495
euro. Elders kost de simpele Quick
Mill 820 zonder koffie ongeveer
500 euro. Importeur Arnold Rijs-
mus (Euroquick.nl) in Numans-
dorp vertelt dat hij van verstokte
gebruikers tot wel 20 jaar oude
modellen ter reparatie krijgt toe-
gestuurd. In zijn werkplaats zet
hij er wat nieuwe onderdelen in en
ze zijn weer als nieuw. Zwarte ver-
koopt hij het meest, witte wat
minder, maar voor een foto in de
krant leent hij met plezier een ro-
de uit.
Mooi? Nee. Lelijk? Ook niet.
Beetje Russisch. Wat opvalt is hoe
makkelijk je de machine binnen-
dringt met een kruiskopschroe-
vendraaier. En hoe makkelijk je
onderdelen kunt vervangen. Doet
denken aan de oerauto uit de tijd
toen de Fransen nog helemaal zelf
auto’s verzonnen; de 2CV.
De enige andere koffiemachine
die door een lezer wordt geprezen
is een Vibiemme. „Doet het al acht
jaar en zonder onderhoud”. Goed-
koopste model kost bijna 800 eu-
ro. Volgens laconieke lezer uit
Amersfoort kun je bij een Vibiem-
me niet zien hoeveel water in het
reservoir zit en om bij te vullen
moet je telkens de halve machine
slopen. Bij de 2CV moesten alleen
even de voorspatborden er af, weet
je nog opa?
Wouter Klootwijk